Uber leest anderen de les. Die durven, zeg.

Gisteren publiceerde Marloes van der Laan (Communications for Uber Benelux) een stukje waarin ze taxichauffeurs opriep zich toch vooral op kwaliteit te richten en de discussie in de gemeenteraad daar naar toe wilde sturen. Hieronder mijn reactie.

Beste Marloes,

We hebben elkaar wel eens de hand geschud toen je nog werkte voor die andere tech-gigant, Twitter. Ook ik moet me vaker dan ik hier wens toe te geven druk maken over, of vechten voor, iets waar ik niet helemaal achter sta. Such is life.

Maar na dit stuk vraag ik me af hoeveel erger professionele ambiguïteit wel niet kan zijn. Ik kan me moeilijk voor stellen dat je achter je tekst staat.

Hoe dan ook: de hypocrisie en, ik moet het zeggen, de onzin in je stuk deden me naar de pen grijpen. Weet dat ik je persoonlijk niets dan goed wens. Maar in je functie voor Uber sla je de plank hier finaal mis.

Het rijk der fabelen

Je richt een groot gedeelte van je betoog op (inderdaad gratuite) claims van Bas Vos in een stuk van het Parool. Meneer Vos heeft geen data tot zijn beschikking om zijn stelling te ondersteunen dat Uber voor illegale snorders zorgt, dus moet het doen met zijn eigen, anecdotische bewijs.

Jullie hebben die data gelukkig wel, zeg je. En die data leiden volgens jou tot het volgende:

Data laat zien dat de gemiddelde tijd tussen de ritten van Uber chauffeurs op uitgaansavonden (donderdag-, vrijdag- en zaterdagavond) in het centrum van Amsterdam slechts 4 minuten bedraagt. In die vier minuten leggen zij gemiddeld 600 meter af onderweg naar een nieuwe klant. Het argument dat chauffeurs via Uber te weinig werk zouden hebben en zich en masse ‘illegaal’ op drukke pleinen in de stad ophouden, kan dan ook naar het rijk der fabelen worden verwezen. Ze staan in tegenstelling tot reguliere taxichauffeurs niet stil bij het Rembrandt- of Leidseplein, want daar hebben ze simpelweg geen tijd voor.

Je redenering is gatenkaas. Want wie zegt, bijvoorbeeld, dat die 600 meter niet rond de uitgaansgebieden is? Hoe wordt dat gemiddelde opgebouwd of gewogen? Hoeveel chauffeurs zijn het?

Je noemt ook niet de rest van de week in je stuk. Hoe zijn de cijfers omtrent afstand en intervals tijdens die dagen? Rijden ze daar langer, van passagier naar passagier, of, moet ik zeggen, van datapoint naar datapoint? Zijn ze dan wél op Rembrandtplein en Leidseplein?

Show me the money.

Anders gesteld… laat je data eens zien?

Nog beter, deel jullie data met de gemeente zodat ons bestuur dat inzicht krijgt en jou niet op je woord hoeft te geloven. Gebruik geen smoesjes over intellectueel eigendom, of iets dergelijks. Je weet precies waar jullie chauffeurs rijden. Deel de data, dat scheelt ons een hoop gebakkelei.

Voordat we samen dingen naar het rijk der fabelen verwijzen, willen wij Amsterdammers dus eerst graag bewijs zien. Zeggen dat jullie chauffeurs ‘simpelweg geen tijd hebben’ om mensen op te pikken op de drukke pleinen is nu moeilijk te geloven.

Waar je verder met geen woord over schrijft, is de rest van het Parool-artikel. Snorders overspoelen de Amsterdamse markt en de ILT heeft geen middelen om voldoende te controleren, tekent Mark Kruyswijk op.

In plaats van je handen in onschuld te wassen na het lezen van zo’n stuk, zou Uber óók kunnen zeggen: weet je wat? Los van die chauffeursdata, waar we gewoon transparant over zullen gaan zijn? We hebben nog wel een miljardje of 70 liggen, gemeente Amsterdam, hier heb je een gift die jullie ILT helpt handhaven én, als het goed is, ons helpt bewijzen dat wij helemáál niet schuldig zijn aan illegale ritjes.

Win-win, heet dat.

Aangezien jullie buitengewoon handig gebruik weten te maken van legale Nederlandse belastingconstructies (voorbeeld 1, voorbeeld 2) zou er vast iets elegants op te tuigen zijn waarbij die gift jullie slechts een grijpstuiver kost maar de wereld verschil maakt voor een gemeente die probeert te handhaven.

Hoe krijgen we betere service in de taxi’s?

Taxichauffeurs moeten zich richten op kwaliteit, schrijf je. Helemaal mee eens. Die service is in Amsterdam van een beschamend laag niveau, en nog erger als je een vrouw bent. Ik kan je verhalen vertellen waar de honden geen brood van lusten.

Uber levert inderdaad — toen ik nog wél gebruik maakte van jullie app — betere service.

Maar wel dankzij een ratingsysteem dat tot een hypocriete schijnservice lijdt. Uber service is niet beter omdat jullie chauffeurs tot dat intrinsieke inzicht brachten maar omdat de chauffeurs er zélf baat bij hebben. Omdat ze sterretjes kunnen scoren.

Altruïsme met belastingvoordeel, zeg maar.

Het is iets waar Charlie Brooker nog wel een afleveringetje over zou kunnen schrijven.

De Uber kwaliteit dus, komt voort uit glibberige dwang die ondertussen uitholt wat service écht is.

Je zou jezelf er maar mee op de borst kloppen.

Misschien zouden jullie de discussie in Amsterdam niet moeten proberen te kantelen richting kwaliteit, en daar over opscheppen, maar eerst eens de balk uit je eigen oog halen.

Door, ik noem maar iets, transparant te zijn over data. Of, gek idee, door gewoon je belastingen te gaan betalen. Belemmert jullie accountancy kantoor zulks? Potdikke, da’s jammer.

Gelukkig zijn er nog wat andere zaken waar Uber zich op zou ‘kunnen’ richten.

8 gratis tips voor Uber

• Uber ‘moet’ zich richten op het uitroeien van hun schandelijk misogyne, seksistische beleid (goed eerste stapje, Ubers, complimenten. Ook jegens de Uber directeur die medische rapporten van een verkrachtingsslachtoffer in een Uber taxi jatte en probeerde te gebruiken om zijn gelijk te halen)
• Uber ‘moet’ misschien eens een directeur vinden die het langer dan een paar maanden uithoudt. Bij voorkeur een vrouwelijke. Goed voorbeeld doet goed volgen.
• Uber ‘moet’ zich richten op het uitbannen van het systematisch ontduiken van toezicht met hun zelfontwikkelde Greyball– software, die het agenten en andere ambtenaren onmogelijk maakt om adequaat jullie platform te beoordelen. Flikken jullie dat ook in Amsterdam?
• Je hebt het namens Uber ook over concurrentie op de markt toestaan. Misschien kan Uber die concurrentie dan helpen door te kappen met software pakketten als Hell te gebruiken die als enige doel hebben het alternatieve aanbieders zoals Lyft moeilijk te maken door zelfstandige opererende chauffeurs in hun vrije tijd in de gaten te houden.
• Uber ‘moet’ misschien eens stoppen met geofencen van de locaties van Apple zodat Apple wél kan zien wat jullie uitspoken, en jullie niet het risico lopen uit de Appstore getrapt worden.
• Uber ‘moet’ eens nadenken op welke manier het zich óók kan inzetten voor de maatschappelijke zaak zodat jullie, wanneer een gehele taxi-industrie zich breed maakt tegen bijvoorbeeld discriminatie — zoals in NY gebeurde na de Muslim ban van Trump — niet als enige toch blijven rijden. CSR heet dat.
• Uber ‘moet’ Nederlandse Uber chauffeurs eens gaan bestempelen als wat ze zijn: jullie werknemers. Geen freelancers. In het Verenigd Koninkrijk moest er een rechtszaak voor aan te pas komen. Misschien kunnen jullie die hier voor zijn. Uber chauffeurs hebben recht op dezelfde sociale voorzieningen als andere werknemers in Nederland.
• Uber ‘moet’ eens gaan puzzelen hoe het hun chauffeurs — die het grootste gedeelte van de research & development gratis verrichten tijdens hun naar verhouding slecht betaalde werk — zou kunnen laten delen in de enorme winsten die ze voor het bedrijf genereren. Lees Rushkoff voor meer daarover.

Kwaliteit. Daar moeten we wat mee, ja.

Begrijp me goed: ik wil ook gewoon een lekker rijk leven. Misschien een infinity pool, op een dag. Noem me geen rooie rakker, wil ik maar zeggen. Maar ik zou het wel heel fijn vinden als handel en wandel van buitenlandse techbedrijven in Nederland eerlijker is.

Dat een Nederlandse taxi-chauffeur, of een Nederlandse “bel- en bestelservice” óók de kans krijgen uit te groeien tot een florerend bedrijf.

O, en ik zou het fijn vinden wanneer jullie je aan de Nederlandse wet houden.

En je belasting betalen.

Maar ‘moeten’? Je ‘moet’ al die dingen hierboven niet, hoor. Tot dat soort stappen komen jullie hopelijk op eigen kracht.

Of je wordt er door de markt toe gedwongen.

Het enige dat je moet, is stoppen met anderen de les te lezen terwijl je het Ubervoorbeeld bent van onbeschoft, stiekem, misdadig, misogyn, crimineel, belastingontduikend gedrag.

Twee laatste adviezen, dan.

1. Willen jullie, wanneer de Amsterdamse gemeenteraad jullie ein-de-lijk eens het vuur aan de schenen legt, één ding beloven? Willen jullie dan niet net als jullie AirBnB-vakbroeders de Amsterdamse verhuurders (pseudo-werknemers) vragen om hun strijd voor ze te voeren en brieven naar de gemeente te schrijven? De gemeenteraad heeft het druk genoeg.
   (Er is een andere organisatie die iets vergelijkbaars deed, in de jaren tachtig. Eentje waar je vást niet mee vergeleken wil worden. Scientology.)
2. Willen jullie echt de kwaliteit verbeteren van de ritjes van alle Amsterdamse taxi-chauffeurs voor alle Amsterdammers (én iedere joint rollende, Nutellapot leeglikkende) toerist? Topidee.
   Put your money (and your data) where your mouth is. White label je software, zodat de gemeente Amsterdam één taxi-app kan maken waarin álle chauffeurs en álle passagiers van Amsterdam geholpen worden op basis van jullie R&D. Ontwikkel samen met de gemeente een open source app met meerdere aanbieders, waardoor een taxi bij jullie óf bij de concurrent met een druk op de knop besteld kunnen worden. Geef het in licentie, zodat jullie daar ook wat verdienen.

Dan gaan we écht zien hoe de vork in de steel zit, qua vraag en aanbod, qua snorders en anderszins. Dan werken we écht aan kwaliteit. Samen.

Vriendelijke groeten,

en veel succes daar,

Sidney.

Lees verder:

‘We gaven 150 exemplaren van ON/OFF aan de Tweede Kamer vandaag.’

10 dingen die ik leerde toen ik mijn Facebook account verwijderde.

Ik ben schrijver en copywriter. Op 25 april verscheen mijn boek ‘ON/OFF: op zoek naar balans in digitale tijden’ (recensies en pers hier). Eerder maakte ik de podcastserie Digitalisme over het snijvlak cultuur, technologie en ethiek.